پرواز اولین خودروی پرنده بدون سرنشین چینی بر فراز آسمان ژاپن
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۴۸۵۲۳
به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از گیزمو چاینا، خودروهای پرنده به عنوان بهترین وسیله حمل و نقل برای آینده معرفی شدهاند. آنها راه حلی نوآورانه برای رسیدگی به مسائل ترافیک، ازدحام، آلودگی و سایر مشکلات حمل و نقل شهری، ارائه میدهند.
خودروهای پرنده با توانایی خود برای طی کردن مسافتهای کوتاهتر در مدت زمان کوتاهتر، نوید بخش آزادسازی جادهها برای عابران پیاده، دوچرخهسواران و مسافران مسافت طولانی هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
زمانی که روز جمعه، یک پرواز آزمایشی سرنشین دار در استان اویتا واقع در جنوب غربی ژاپن انجام شد، ایده ماشین های پرنده یک قدم به واقعیت نزدیکتر شد. «ماسک» (Masc)، یک گروه تحقیقاتی مستقر در اوکایاما، این آزمایش را با استفاده از یک ماشین پرنده دو نفره که در چین بر اساس فناوری پهپاد ساخته شده است، انجام داد. این وسیله نقلیه یک مسیر از پیش برنامه ریزی شده را بدون خلبان طی کرد و به صورت عمودی تا ارتفاع ۳۰ متری بالا رفت و سپس با سرعت ۳۶ کیلومتر در ساعت به مدت حدود ۳.۵ دقیقه روی دریا چرخ زد.
رئیس کرنو هیروشی رئیس ماسک، اعلام کرد که این گروه تحقیقاتی قصد دارد خودروهای پرنده را به یک پیشنهاد تجاری تبدیل کند و وزارت حمل و نقل ژاپن نیز اعلام کرد که این اولین پرواز آزمایشی یک ماشین پرنده سرنشین دار در فضای باز در این کشور است. آینده خودروهای پرنده واقعا امیدوارکننده است و پرواز آزمایشی موفقیت آمیز در ژاپن گام مهمی در جهت تحقق این چشم انداز آینده است.
شرکتهای خودروهای پرنده قبل از اینکه بتوانند وسایل نقلیه پرنده را به تولید انبوه برسانند به زمان و تخصص بیشتری نیاز دارند. چالشهای طراحی و مهندسی تنها مشکلاتی نیستند که سازندگان خودروهای پرنده باید حل کنند. مجوزهای زیست محیطی، نظارتی و ایمنی نیز عوامل اساسی هستند که باید پیش از تولید انبوه در نظر گرفته شوند. مسائلی مانند آلودگی صوتی، زیرساختهای برخاستن و فرود، ظرفیت حمل محدود، آموزش خلبانان جدید و هزینههای بالا، موانع قابلتوجهی بر سر پذیرش گسترده خودروهای پرنده است.
علاوه بر این، از آنجایی که قوانین حاکم بر خودروهای پرنده هنوز در مراحل اولیه تدوین خود هستند، باید برای تطبیق با ترافیک پروازی تدوین شوند. قانون گذاران در حال حاضر در حال توسعه قوانین مربوط به خودروهای پرنده خودران و وسایل نقلیه هوایی شخصی هستند که ایمنی آنها را تضمین کرده و نحوه استفاده از آنها را تنظیم می کند.
بیشتر بخوانید: بالگرد عمود پرواز برای سفرهای بین شهری | ایدهای جسورانه با طرحی شگفتانگیز کد خبر 742896 برچسبها هواپیما - هواپیمای بدون سرنشین هواپیما - پهپاد ژاپن چین تکنولوژی (فناوری)
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: هواپیما هواپیمای بدون سرنشین هواپیما پهپاد ژاپن چین تکنولوژی فناوری خودروهای پرنده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۴۸۵۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(ویدئو) آینده مبهم خودروهای نمادین؛ جیپنیها به آخر خط رسیدند
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
فرارو- اولین جیپنیها درست پس از جنگ جهانی دوم به خیابانهای فیلیپین رفتند. این وسایل نقلیه پر سر و صدا و دودزا که در ابتدا از جیپهای باقیمانده آمریکایی ساخته میشدند به نماد ملی تبدیل شدند. هفت دهه بعد، این وسایل نقلیه رنگارنگ با یک تهدید وجودی ناشی از طرح جایگزینی آنها با مینیبوسهای مدرن مواجه شدند.
به گزارش فرارو، تعمیر آسان و سواری ارزان باعث شد تا این وسایل نقلیه از نظر اندازه و طول رشد کردند تا به ستون فقرات سیستم حمل و نقل کشور فیلیپین تبدیل شوند و مسافران و کالاها را حمل کنند.
اما طرح دولت برای حذف تدریجی خودروهای جیپنی در تلاش برای نوسازی شبکه آشفته حمل و نقل عمومی کشور، آینده این خودروهای نمادین را در هالهای از ابهام قرار داده است.
لئونارد سارائو، ناظر عملیات سارائو موتورز، سازنده جیپنی، به خبرگزاری فرانسه گفت: این ضربه سنگینی بود.
سارائو موتورز یکی از اولین شرکتهایی بود که پس از اینکه بنیانگذار لئوناردو سارائو از رانندگی کالسکه دست کشید، برای ساخت وسایل نقلیه عمومی موتوری در اوایل دهه ۱۹۵۰، جیپنی را تولید کرد.
تولید در تاسیسات گسترده این شرکت خانوادگی در مانیل پایتخت فیلیپین در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ به اوج خود رسید و کارگران ۵۰ تا ۶۰ دستگاه جیپنی در ماه تولید میکردند.
تقاضا در دهههای بعد با در دسترس قرار گرفتن سایر گزینههای حمل و نقل شروع به کاهش کرد. تا سال ۲۰۱۴، سارائو موتورز کمتر از ۱۰ دستگاه جیپنی در ماه تولید میکرد.
اما راه اندازی برنامه حذف تدریجی جیپنی توسط دولت در سال ۲۰۱۷ بود که ترمز تولید را به شدت کشید.
سارائو، نوه سارائو پدر، گفت که نیروی کار به شدت کوچک شده و هر چهار تا شش ماه یک دستگاه جیپنی تولید میکند.
وی که ۳۱ سال دارد گفت: ما مشتریانی داشتیم که از دهه ۵۰ جیپنی میخریدند و ناوگان خود را بزرگتر میکردند.
با این برنامه جدید، تردیدها یا ترسهای زیادی وجود دارد که اگر یک جیپنی کاملاً جدید بخرند، آیا هنوز هم میتوانند چند سال بعد از آن استفاده کنند؟
سارائو گفت، سارائو موتورز میتواند جیپنیهای مدرنی را تولید کند که توقعات زیستمحیطی و ایمنی دولت را برآورده میکند، اما آنها سه تا چهار برابر قیمت یک جیپنی معمولی هستند.
طی هفت سالی که از اجرای برنامه حذف تدریجی میگذرد، به دلیل اعتراضات و کووید-۱۹، اجرای آن تاخیرهای متعددی داشته است.
اپراتورها اکنون تا ۳۰ آوریل فرصت دارند به یک تعاونی بپیوندند و سپس به تدریج ناوگان خود را با وسایل نقلیه مدرن که ایمن تر، راحتتر و پاکتر هستند جایگزین کنند.
تعاونیها میتوانند به منابع مالی بانکی دسترسی داشته باشند و برای هر وسیله نقلیه یارانه دولتی دریافت کنند تا بار مالی دوره گذار کاهش یابد. اما رانندگان مخالف این طرح استدلال میکنند که خرید یک وسیله نقلیه جدید آنها را در بدهی مدفون میکند و آنها نمیتوانند پول کافی برای بازپرداخت وام و امرار معاش خود به دست آورند.
جولیو دیموناهان، ۵۷ ساله، که یک جیپنی در مانیل اداره میکند و به یک تعاونی پیوسته، گفت: دستیابی به یک جیپنی مدرن برای ما دشوار است... ما نمیتوانیم قیمت آن را بپردازیم.
او با اشاره به افزایش رقابت در خدمات حمل و نقل گفت: حتی الان هم خودرهای ما به دلیل سود کمی که به عنوان اپراتور به دست میآوریم آسیب میبیند.
در حالی که جیپنیها اکنون با اتوبوسها، وانتها و موتورسیکلتها برای مسافران رقابت میکنند، اما همچنان یک منظره و صدای رایج در فیلیپین هستند.
جیپنیها اغلب با رنگآمیزی روشن و با اگزوزی که شبیه ترومپت به نظر میرسد، برای مسافران هزینهای معادل ۱۳ پزو (۲۳ سنت) دارد و موتورهای کامیون دیزلی دست دوم آنها به راحتی قابل تعمیر است.
سارائو گفت: هنگامی که مشتری از ما یک جیپنی بخرد، هر مکانیک در استانها یا مناطق دوردست میتواند آن را تعمیر کند. اما مینیبوسهای مدرنی که دولت میخواهد آنها را جایگزین کند، به فناوریهای پیشرفتهتر، با موتورهای استاندارد اروپا یا موتورهای الکتریکی، وایفای، دوربین مدار بسته و تهویه مطبوع مجهز هستند.
سارائو گفت که شرکت او نمیتواند با ظرفیت تولیدکنندگان خارج از کشور برای تولید انبوه وسایل نقلیه رقابت کند. اما او گفت که جیپنیهای ساخت سارائو موتورز ارزانتر از مینیبوسهای وارداتی هستند و کیفیت بالاتری دارند.
تئودورو کاپارینو، که به مدت ۳۵ سال رانندگی میکند، امیدوار است که دولت تصمیم بگیرد به جای جایگزینی آنها با وسایل نقلیه ساخت چین، جیپنیهای موجود را تعمیر کند.
در حالی که جیپنی به شکل فعلی ممکن است به پایان جاده نزدیک شود، سارائو گفت که امیدوار است ماهیت وسیله نقلیه زنده بماند. او میگوید: ممکن است بزرگتر به نظر برسد، ممکن است وسیعتر و طولانیتر به نظر برسد، اما تا زمانی که ماهیت ظاهری یا روح جیپنی هنوز وجود دارد، من هنوز فکر میکنم که این جیپنی خواهد بود.